Berberys zwyczajny jest ziołem z rodziny berberysowatych, która obejmuje aż 175 gatunków. W stanie dzikim roślina ta występuje niemal w całej europie. W Polsce można ją spotkać na południu kraju, zazwyczaj występuje na skrajach lasów, miedzach, na zrębach leśnych. Berberys, który dorasta w formie krzewu do wysokości trzech metrów, łatwo rozpoznać po żółtych, mocno pachnących kwiatach. W starożytności z owoców berberysu otrzymywano odwar, który po odparowaniu używany był jako atrament. Wyciąg z łodygi tego zioła stosowano jako środek barwiący tkaniny na kolor żółty.
Stosowanie wewnętrzne: Napar z owoców berberysu stosuje się jako środek orzeźwiający w gorączce, polecany jest również w leczeniu krwotoków wewnętrznych; napar z kory i korzeni podawany jest w kamicy nerkowej, chorobach reumatycznych.
Stosowany zewnętrznie: Odwar z tego zioła polecany jest w chorobach skórnych, wywołanych na skutek występowania pierwotniaków; płukanie jamy ustnej odwarem wzmacnia zęby i dziąsła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz